இப்படியெல்லாம் இருந்தது தெரியுமா?

எனது சிறுவயதில்(இப்பவும் ஒண்டும் வயசாகிடல) நான் மிகவும் ரசித்துப் பார்த்த சில தொலைக்காட்சி நிகழ்ச்சிகளை நினைவுபடுத்திப் பார்க்கும் முயற்சி இது. நிச்சயம் உங்களையும் இவை கவர்ந்திருக்கும். ஒரு ஒற்றுமை, இவையெல்லாம் தூர்தர்சனின் நிகழ்ச்சிகள்!

ஒலியும் ஒளியும்

இந்த நிகழ்ச்சியைப் பார்க்காதோர் இல்லை என்று சொல்லும் அளவிற்கு இது பிரபல்யம். நிச்சயமாக இந்தத் தலைப்பில் ஒரு தொடர்பதிவு ஆரம்பித்தால் அனைவரது பதிவிலும் இது இடம்பெறும். இப்போதெல்லாம் படத்திற்கு நடுவே பாட்டு வந்தாலே வெறுப்பாக இருக்கிறது. (தம்மடிக்கும் பழக்கம் இல்லாததால் எழுந்தும் போக முடியாது). ரசிப்புத்தன்மை எப்படியெல்லாம் மாறுகிறது இல்லையா?

சக்திமான்

எனது சிறுவயது றோல்மாடல் இவர்தான். அப்போதெல்லாம் கார்ட்டூன் சானல்கள் என்றால் என்னவென்றே தெரியாது. சக்திமான் சும்மா சுழன்றுவந்து செய்யும் சாகசங்கள் பற்றி அப்போதெல்லாம் அதிகமாக விவாதிப்போம். ஞாயிற்றுக் கிழமைகளில் பகல் 11 மணிக்கு ஒளிபரப்பானதாக ஞாபகம். ஒருமுறை அதே நேரத்தில் டியூசன் வைக்கப்போய் ஆசிரியர் எங்களிடம் வாங்கிய சாபங்கள் அத்தனையும் பலித்திருந்தால் இப்போது அவர் நரகத்தில்தான் இருந்திருப்பார். அந்த வகுப்பிற்குக் கிடைத்த அமோக ஆதரவைத் தொடர்ந்து ஒரே வாரத்தில் வகுப்பு நேரம் மாற்றப்பட்டது தனிக்கதை.

சுராக்

வெள்ளிக்கிழமைகளில் இரவு 10 மணிக்கு நடந்ததாக ஞாபகம். நான் முதன்முதல் பார்த்த துப்பறியும் தொடர். ஒவ்வொரு தடவையும் உண்மையைக் கண்டறிய ஹீரோ கையாளும் உத்தி வித்தியாசமாக இருக்கும். அதன் பிறகு துப்பறியும் கதைகள், படங்கள் என அனைத்தையும் நான் ரசிக்க சுராக்தான் பிள்ளையார்சுழி போட்டது. இதைப் பத்தி மணிக்குப் பார்ப்பதற்காக விழித்திருக்க நாங்கள் செய்யும் முன்முயற்சிகள் பற்றி தனிப் பதிவே இடலாம். பகலில் விசேச நித்திரை. பின் ஐந்து நிமிடத்திற்கொருதரம் முகம்கழுவி… அது ஒரு காலம். இப்போதெல்லாம் இரவு பன்னிரண்டு மணியெல்லாம் ஒன்றுமே இல்லாதது போல கடக்கின்றது.

6.55 இற்கு வரும் ஐந்து நிமிடக் காமெடி

தினமும் இரவு 6.55 இற்கு ஐந்து நிமிடங்கள் நகைச்சுவைக் காட்சிகள் காண்பிப்பார்கள். அதைப் பார்ப்பதற்காகவே விசேடமாக வீட்டில் T.V ஆன் செய்யப்படும். இப்போதோ நகைச்சுவைக்கே பல சானல்கள். எல்லாவற்றிலும் அரைச்ச மாவ அரைப்போமா என்று கிட்டத்தட்ட நகைச்சுவைக் காட்சிகள் மனப்பாடமே ஆகிவிட்டது.

ஜெய் ஹனுமான்

சிறுவயதில் பாட்டிசொல்லிக் கேட்ட கதைகளை டீவியில் காட்டினால் யாருக்குத்தான் பிடிக்காது? அப்போது இது சிறுவர்கள் மத்தியில் மட்டுமல்ல, பெரியவர்கள் மத்தியிலும் ஏகப் பிரபல்யம். இவற்றைப் பார்க்கும்போது கடவுள்மேல் பக்தி அதிகரிப்பது என்னவோ உண்மைதான். ஆனால் இப்போது கோயிலுக்குச் செல்வதே வருடத்தில் பத்துக்குள்ளே நம்பர் ஒன்று சொல்லு என்ற கதையாக ஆகிவிட்டது.